” Μελαμπιανό παλιό κρασί
θα πιώ να τραγουδήσω “
Δεκέμβιος 2012. Ένας χειμωνιάτικος περίπατος στο όμορφο χωριό μου, τις Μέλαμπες.
Κάθε φορά που το επισκέπτομαι η αγάπη μου γι’αυτό γίνεται όλο και πιο δυνατή.
Οι μνήμες μου από τις Μέλαμπες όχι και τόσο μακρινές…Ξεκινούν μόλις από 5 ετών τότε που άρχισα να πηγαίνω όλες τις εποχές του χρόνου. Τι να πρωτοθυμηθώ ;
Το φθινόπωρο και το χειμώνα όπου μαζί με τον πατέρα μου ξεχυνόμασταν στα χωράφια για την εξερεύνηση ομανιτών κάτω από τους άρτικες; Το μάζεμα άγριων χόρτων, αλλά και των χοντρολιών που ήταν πεσμένες κάτω στο χώμα;
Την άνοιξη που μάζευα ανεμώνες, παπαρούνες και άγριες ορχιδέες; Το σκαρφάλωμα στα δέντρα με την αγαπημένη μου ξαδέρφη και τα “μαθήματα” που μου παρέδιδε η γιαγιά μου για να μάθω να βρίσκω χοχλιούς είτε στις κουφάλες των δέντρων είτε κάτω από τεράστιες πέτρες;
Το καλοκαίρι δε, ήταν το αποκορύφωμα!! Παρέα με αγαπημένους θείους και ξαδέρφια, περνούσαμε πολύ όμορφες και ξένοιαστες οικογενειακές στιγμές! Κολυμπούσαμε, παραβγαίναμε στις βουτιές, μαζεύαμε κοχύλια και πεταλίδες! Και όλα αυτά στις όμορφες παραλίες του Αϊ Γιώργη(Λιχνιστής-Κολυμπιστήρι) και του Αϊ Παύλου!
Αξέχαστες παιδικές αναμνήσεις από τις Μέλαμπες!!!!
Στα εφηβικά μου χρόνια άρχισαν δειλά δειλά και οι παρέες με τους συνομιλήκους μου.
Καλοκαιρινές δροσερές βραδιές στον Πλάτανο παρέα με πολλά παιδιά, βόλτες στα δρομάκια του χωριού… Μελαμπιανά παραδοσιακά γλέντια, της Αγίας Παρασκευής, των πενηντάρηδων, του Χριστού, του παραδοσιακού μελαμπιανού γάμου, του Δεκαπενταύγουστου…
Και να ! Στα 18 μου χρόνια, φοιτήτρια πια στην Αθήνα, επισκέφτηκα ακόμη μια φορά τις Μέλαμπες για να αναπνεύσω το μοναδικό μελαμπιανό αγέρα. Κρατώντας τη φωτογραφική μου μηχανή απαθανάτισα κάποιες όμορφες εικόνες που θα με συντροφεύουν και θα με κάνουν να ανημένω με λαχτάρα τον επόμενο πηγαιμό μου στο χωριό…
{play}/images/stories/mp3_se_arthra/melabiano_krasi.mp3|#000000[BGCOLOR]{/play}
