Συνωστισμός και κοσμοσυρροή γινόταν την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 από φίλους του Λυκείου των Ελληνίδων στην καταστόλιστη και πάγκαλη αίθουσά του κατά την κοπή της Αγιοβασιλόπιτας του κορυφαίου πολιτισμικού σωματείου που πρόσφατα είχε την τιμή να εορτάσει έναν ολόκληρο αιώνα ζωής γεμάτη δράση, και αγώνες για μια πιο ποιοτική ζωή στον τόπο μας. Χαμογελαστές και γλυκοσάλιστες, όπως πάντα, οι οικοδέσποινές Λυκειάδες, μας υποδέχονταν δίνοντάς μας μάλιστα στο χέρι δύο πράγματα. Την πρόσκληση για την ομιλία του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Ευγενίου τούτη την Κυριακή, 28 του μηνός με θέμα «Οι τρεις Ιεράρχες: Φιλία-Ενότητα» και τα τυπωμένα λόγια των Πρωτοχρονιάτικων Καλάντων τα οποία, αργότερα, όλοι μαζί τραγουδήσαμε, με πρωτοψάλτη την Πρόεδρο του Λυκείου κ. Φέφη Βαλαρή που με τη ζεστή της φωνή μας ενέπνεε να συμμετέχομε σ’ αυτά με όλη μας την καρδιά.
Το τσάι εξαιρετικό όπως και τα εδέσματα.
Ο λόγος πια στην πρόεδρο Φέφη Βαλαρή που μας καλωσόρισε και πάλι στο «σπιτικό» τους και συνέχισε με την έκφραση θερμής συμπαράστασης του Σωματείου στον αγώνα για τη Μακεδονία όχι μόνο όσον αφορά το όνομα αλλά και τον αλυτρωτισμό, την Παιδεία και τη διεκδίκηση της γλώσσας και των συμβόλων από τη γειτονική χώρα, στοιχεία που είναι ακόμα πιο σημαντικά όπως, σημείωσε η πρόεδρος, ό,τι τονίζει και ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Μανούσος Παραγιουδάκης σε συνέντευξή του σε τοπική εφημερίδα. Επισήμανε δε και την ανακοίνωση της Εκκλησίας της Κρήτης σύμφωνα με την οποία «…η Μακεδονία είναι μία, Ελληνική και αδιαπραγμάτευτη»! Επίσης αναφέρθηκε στα 100 χρόνια του Σωματείου και τη μεγαλειώδη παράσταση με τίτλο «Στιγμές, Στάλες Φωτός. Ένας Αιώνας Λύκειο των Ελληνίδων Ρεθύμνης» που έγινε τον Ιούνιο στο θέατρο «Ερωφίλη» και από την οποία φωτογραφικό υλικό προβάλλονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης σε μια οθόνη στη σκηνή της αίθουσας. Στην παράσταση αυτή, συμπλήρωσε η πρόεδρος, συμμετείχαν 83 πρόσωπα σε θεατρικά δρώμενα, τραγούδι και χορούς σε σκηνοθεσία της κ. Μαρίας Σακκαδάκη-Σακαράκη μέλους του Δ.Σ. του Λυκείου κι εφόρου του Καλλιτεχνικού τμήματος. Όμως δεν ξεχάστηκαν και οι σοβαρές απώλειες για το Σωματείο που είναι δυσαναπλήρωτες ακόμη και σήμερα. Με ολοφάνερη συγκίνηση αναφέρθηκαν οι αποδημίες των αείμνηστων, Ιωάννας Βαλαρή, επιτίμου προέδρου του Λυκείου, της Χαράς Ζαχαράκη εφόρου Αρχείου, της Αμαλίας Ματθαιουδάκη εφόρου Ιματιοθήκης και της πρώην προέδρου του Μαρίας Τσιριμονάκη.
Κοντά στην πρόεδρο, ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές, ένας βρακοφόρος ο κ. Στέλιος Λαμπρινός με τη δασκάλα του χορού κ. Χρύσα Παυλάκη με την Ανωγειανή ενδυμασία, ένας τσολιάς ο κ. Βασίλης Αντωνίου και η επίσης δασκάλα του χορού κ. Μαρία Παλάση ντυμένη Μακεδονίτισσα με την περίφημη ενδυμασία «Γιδά», με τον περίπλοκο κεφαλόδεσμο ο οποίος μοιάζει με την περικεφαλαία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και που, κατά την παρουσίασή της από την κ. Βαλαρή, καταχειροκροτήθηκε δεόντως.
Έκπληξη σ’αυτήν την υπέροχη «αποσπερίδα», θα ’λεγε κανείς, απετέλεσε η παρουσίαση του πρωτότυπου έργου της κ .ΧρυσήςΤσουρδαλάκη, εξαίρετης υφάντρας-κεντήστρας και πράγματι δεξιοτέχνιδος σε χειροτεχνήματα, από το χωριό Μέλαμπες, η οποία μετά από παρακίνηση της Μαρίας Τσιριμονάκη με την οποία συνδέονταν στενά, είχε την έμπνευση να χρησιμοποιήσει τη Ρεθεμνιώτικη βελονιά που δημιούργησε η Χρυσή Αγγελιδάκη στις αρχές της δεκαετίας του 1920 στα πλαίσια του Λυκείου, για να φτιάξει κοσμήματα που ονομάζει «το Ρεθεμνιώτικο Κόσμημα». Πρωτότυπη ιδέα που αγκάλιασε σήμερα το Λύκειο και που ανιδιοτελώς θα διδάξει η κ. Τσουρδαλάκη, δύο Παρασκευές το μήνα στην αίθουσά του, ώστε αυτή η ιδέα να βρει ανταπόκριση στις νέες γυναίκες που θα θελήσουν να τη μάθουν και να την προωθήσουν. Η κ. Τσουρδαλάκη παίρνοντας τον λόγο εξήγησε το πώς και το γιατί είχε αυτήν την έμπνευση, και παρουσίασε το έργο της που ήταν πολύχρωμα κεντητά κολιέ και σκουλαρίκια παρμένα από τη Ρεθεμνιώτικη Βελονιά αλλά και δεξιμάτα του αργαλειού σε σχέδια πανέμορφα και παμπάλαια. Επίσης, παρότρυνε τους νεότερους να σέβονται και να διατηρούν την πατρογονική τους κληρονομιά και τα χειροτεχνήματα που τους αφήνουν οι γιαγιάδες τους και που κρύβουν πολύ ιδρώτα και κόπο, αλλά και πολύτιμη δημιουργία και ανεκτίμητη φαντασία, ενώ αποτελούν κι αυτά μία συνέχεια από χρόνια αρχαία…. Σημειωτέον τα μαθήματα αυτά θα προσφέρονται δωρεάν και θα συμπεριλαμβάνουν και τν διδασκαλία πλεξίματος με βελονάκι για τους ενδιαφερομένους.
Ακολούθησε το κόψιμο της πίτας από τον αιδεσιμότατο πατέρα Νικόλαο Νικηφόρο, εκπρόσωπο του Δεσπότη μας και τέσσερεις κληρώσεις για το Αγιοκωνσταντινάτο, το γούρι που ήταν προσφορά του Βαγγέλη Μουρτζανού, ένα κόσμημα της κ. Τσουρδαλάκη και ένα τραπέζι για δύο, προσφορά της πιτσαρίας «Τοσκάνα».
Τέλος, μετά το μοίρασμα της πίτας, οι νέοι με τις φορεσιές, μοίρασαν σε όλους ανεξαιρέτως τους παρευρισκομένους, δώρα που είχαν αγοράσει οι κυρίες του Δ.Σ. του Λυκείου και που είναι μια συνήθεια την οποία είχε καθιερώσει η «κ. Ιωάννα μας» η Βαλαρή, κάποια στιγμή της μακρόχρονης, πάνω από 50 χρόνια, πορείας και προσφοράς της στο Λύκειο. Και όλα αυτά τα ωραία με φόντο στο βάθος της αιθούσης το πάμφωτο στολισμένο καραβάκι του Ελληνισμού, το πατροπαράδοτο έθιμο του Αιγαίου που μας ταξίδευε στην ελπίδα και την αισιοδοξίας ανάμεσα σε δίσεκτους χρόνους που μας περιτριγυρίζουν δεινές Σκύλλα και Χάρυβδη.
Η αλήθεια είναι πως μετά απ’ όλα αυτά ούτε που θέλαμε να φύγομε από τη θέρμη και θαλπωρή του Λυκείου και τους άξιους, εργατικούς, υπέροχους ανθρώπους του, όμως η ώρα ήταν αμείλικτη. Έτσι, αργά πια, πήραμε το δωράκι και τις προσκλήσεις μας με χαμόγελο στα χείλη και με ξαλαφρωμένη την καρδιά και το νου και μ’ ένα «ευχαριστώ» για την τόση περιποίηση, ξεκινήσαμε για τα σπίτια μας. Ήταν άλλη μια σταγόνα φωτός μέσα στο μεγάλο σκοτάδι γύρω μας. Μια Ανάσα…μια Στάλα που όμως αστράφτει και που το Λύκειο των Ελληνίδων έχει το μοναδικό τρόπο στο να δημιουργεί για ν’αλαφρώνει και να φωτίζει την ψυχή, απλά, ανθρώπινα μα και δυνατά και αναντρανιστά όπως έλεγαν κι οι παλιοί, καλύτεροί μας.
Και του χρόνου με Υγεία, Δύναμη, Αγάπη και Ειρήνη ημίν. Αμήν!
ΝΙΚΟΛΕΩΝ .Ι. ΤΣΟΥΠΑΚΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
(Άρθρο από τα Ρεθεμνιώτικα Νέα στις 27- 1- 2018)
