Υπάρχουν φωτογραφίες που δεν απαθανατίζουν απλώς στιγμές, αλλά φυλάνε μέσα τους ψυχές, πρόσωπα αγαπημένα, μνήμες που δεν χάνονται. Μια τέτοια φωτογραφία είναι κι αυτή από την Ανάσταση του 2009 στο χωριό μας.
Κάποιοι από όσους αποτυπώθηκαν, σήμερα, έχουν φύγει. Όμως κανείς τους δεν έσβησε. Παραμένουν στη μνήμη μας, στην καρδιά μας, στην καθημερινότητά μας κάθε φορά που περπατούμε στο προαύλιο της εκκλησίας της Παναγίας, ανάβουμε το κερί μας ή ακούμε την καμπάνα να χτυπά.
Στην πορεία των ημερών αυτού του Πάσχα, ας κάνουμε μια επιπλέον στάση. Όχι μόνο για να προσκυνήσουμε την Ανάσταση του Κυρίου, αλλά και για να τιμήσουμε τις «αναστάσεις» των αγαπημένων μας στη δική μας μνήμη. Γιατί κάθε φορά που θυμόμαστε, τους κρατάμε ζωντανούς.
Χριστός Ανέστη!