Εφέτος και για τέταρτη συνεχή χρονιά ,ο Σύλλογος Μελαμπιανών Ηρακλείου οργάνωσε και παρέσυρε τα μέλη του σ’ ένα φανταστικό οδοιπορικό στη Λευκάδα αρχικά και στην Ήπειρο έπειτα. Αν η στήλη μου το επέτρεπε θα μπορούσα να γράφω ώρες για τα όσα ωραία έργα ανθρώπων συναντήσαμε αλλά και για τα αξεπέραστα –αχειροποίητα της φύσης.
Μετά το Ρίο –Αντίρριο η πρώτη μας στάση ήταν το ηρωικό Μεσολόγγι ,που μέσα στο κήπο των ηρώων η Πατρίδα ευγνωμονεί τους απανταχού φιλέλληνες που πέθαναν κατά την πολιορκία του. Ο μοναδικός κήπος στο είδος του στα Βαλκάνια .
Έπειτα μέσω Αμφιλοχίας περάσαμε στη Λευκάδα όπου το επιβλητικό μεσαιωνικό κάστρο της Αγ. Μαύρας και η Γύρα μας καλωσόρισαν
Η πόλη της Λευκάδας η χώρα ,ένα ιόνιο κόσμημα , κτισμένη επίπεδα γύρω από τη θάλασσα αποτελεί δείγμα μεσαιωνικής πολεοδομίας .
Μια μικρή αναφορά και στο λευκαδίτικο δομικό σύστημα που είναι μοναδικό στην
Ελλάδα και την Ευρώπη νομίζω είναι απαραίτητη . Είναι χαρακτηριστικό δείγμα αντιπροσωπευτικής αντισεισμικής κατασκευής. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι διατηρώντας μια πρακτική αιώνων κρατήθηκε ζωντανή η δομική παράδοση της Λευκάδας.
Το οδοιπορικό μας στο νησί περιλάμβανε ακόμα το μοναστήρι της Φανερωμένης δυτικά της πόλης με ιστορία αιώνων και το μοναδικό μοναστήρι που λειτουργεί στις μέρες μας, την πανέμορφη Κάρυα ,ήπιαμε καφεδάκι στην Βασιλική και έπειτα συνεχίσαμε ανατολικά για το Νυδρί ένα από τα καλύτερα φυσικά τοπία της Λευκάδας.Την τρίτη ημέρα αποχαιρετήσαμε την πατρίδα των ποιητών και μέσω της υπόγειας σήραγγας Ακτίου-Πρέβεζας επισκεφτήκαμε την Πάργα αμφιθεατρικά κτισμένη και πανέμορφη αλλά εμένα μια προτομή μου έκανε τρομερή εντύπωση .Η Πάργα είναι η γενέτειρα του Κων. Κανάρη . Στη συνέχεια και καθοδόν για τα Ιωάννινα επισκεφτήκαμε το Σπήλαιο του Περάματος .Μοναδικό σε ομορφιά με πολλές διαδοχικές αίθουσες και διαδρόμους στολισμένους με σταλακτίτες σταλαγμιτες,και εντυπωσιακές κολώνες σε θαυμάσια συμπλέγματα .Μια διαδρομή 1.100 μ.και αν θυμάμαι καλά τα λεγόμενα της ξεναγού με 575 σκαλοπάτια .
Μετά το σπήλαιο , τα Ιωάννινα με την Παμβώτιδα και το νησάκι της.Επισκεφτήκαμε το κάστρο Ιτς Καλέ με το Φετιχιέ τζαμί τον τάφο του Αλί Πασά και το Βυζαντινό μουσείο και πολλά αλλά μνημεία καθώς και το νησάκι της λίμνης στο όποιο βρίσκεται μικρός οικισμός και πολλά αξιοθέατα όπως η τελευταίο κατοικία του Αλή Πασά και το καταπληκτικό μοναστήρι του Αγ.Νικολαου ή Φιλανθρωπηνών απο1292μ.χ.
Τελευταίος μας προορισμός πριν την επιστροφή τα Ζαγοροχώρια γνωστά για την Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική ,την πανέμορφη φύση τους και φυσικά για το μοναδικό δημιούργημα της φύσης το Φαράγγι του Βίκου. Είναι το βαθύτερο φαράγγι παγκοσμίως και εμείς θαυμάσαμε την ομορφιά του από το μοναστήρι της Αγ.Παρασκευης στο Μονοδένδρι και από κάποιο άλλο σημείο όπου η θέα σου έκοβε την ανάσα.Τέλος δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων του Π. ΒΡΕΛΛΗ στο Μπιζάνι
Όμως αν παρέλειπα να γράψω δυο λόγια για τη ζεστή ατμόσφαιρα της εκδρομής το αξεπέραστο μελαμπιανό χιούμορ ,τα πειράγματα μεταξύ μας ,τις ιστορίες από το χωριό που πολλές φορές ήταν ξεκαρδιστικές το κειμενάκι μου δεν θα ήταν ολοκληρωμένο. Το ρακάκι έρρεε άφθονο και στις στάσεις μας για φαγητό παίξαμε και τραγουδήσαμε συνοδεία του Γιώργου και Φώντα Βεργαδή.
Εύχομαι και του χρόνου να τύχουμε μιας τέτοιας ευκαιρίας με ένα νέο
οδοιπορικό που θα μας δώσει και πάλι ΕΙΚΟΝΕΣ-ΕΜΠΕΙΡΙΑ-ΓΝΩΣΗ-ΧΑΡΑ.
Ευχαριστίες και Καλό Καλοκαίρι σε όλους
Κεφαλάκη Ευφροσύνη
