η οποία χαρίζει στους Μελαμπιανούς το θείο δώρο το “νερό” το οποίο χρησιμοποιήται για καθημερινές ανάγκες των Μελαμπιανών αλλά και των επισκεπτών μας. Ειδικά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού αποτελεί όαση δροσιάς προσφέροντας εκτός από το κρυστάλινο νερό και έναν από τους καλύτερους “πετροσκιανούς”.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Δείτε τι έγραψε για την Πάνω Βρύση συνεργάτης της ιστοσελίδας μας:
Η Πάνω Βρύση βρίσκεται στην πάνω μεριά του χωριού μας, όπου και από κει προήλθε και το όνομα της. Η κεντρική βρύση βρίσκεται αριστερά και το νερό που τρέχει πέφτει σε μια μεγάλη γούρνα όπου εκεί ποτίζουν οι χωριανοί τα ζώα τους.
Δίπλα έχει μια μεγάλη τσιμεντένια πεζούλα για να ξαποσταίνουν οι άνθρωποι που έρχονται κουρασμένοι από την εξοχή. Πάνω από τη βρύση υπάρχει μια επιγραφή που είναι γραμμένη η χρονολογία που κτίστηκε το 1877 δηλαδή. Τα παλιά χρόνια η κεντρική βρύση άνοιγε και έτρεχε αρκετό νερό. Δεξιά έχει ένα ευρύχωρο πλυσταριό που πιο παλιά οι νοικοκυρές πήγαιναν και έπλεναν την μπουγάδα τους που είχαν φτιάξει με αλουσά. Αυτό ήταν μια αιτία για να σμίξουν οι γυναίκες και να κουβεντιάσουν. Έτσι τα γέλια τα αστεία και τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν.
Η παράδοση μας λέει ότι το νερο της Πάνω Βρύσης ερχεται από τον Ψηλορείτη άλλοι το πιστεύουν και αλλοι το θεωρουν αδύνατον. Από παλια υπήρχαν περιβόλια που ποτίζονται με το νερο της και εφταναν ως τη Μερολε, πράγμα που τωρα είναι απίθανο γιατι λόγω της ανομβρίας το νερο δυστυχώς εχει αρκετα λιγοστέψει.
Ολο αυτό το πράσινο που υπάρχει γύρω γυρω προσελκύει τους νέους και νέες για απογευματινες βόλτες ιδίως τα Καλοκαίρια που δροσίζονται με το κρύο νερο. Μετα τα γλέντια του χωριου γινόταν σχεδόν πάντα καντάδες και η κατάληξη ήταν στην Πάνω Βρύση όπου πήγαινα οι νεοι καθοταν, δροσίζονταν με το νερό και τραγουδούσαν όμορφες μαντινάδες για τις αγαπημένες τους. Καθώς η Πάνω Βρύση βρίσκεται ψηλα ακουγόταν τα τραγούδια και οι μαντινάδες σε όλο το χωριο. Ακομα και ο παραδοσιακος Κλείδωνας γινόταν πολλες φορες εκει. Τραγουδούσαν και μαντινάδες για τη Πανω Βρύση, μερικες από αυτές είναι οι παρακάτω:
Στη Πανω Βρυση θ’ ανεβω
Τα προβατα ν΄αρμεξω
Να δω και την αγαπη μου
Να τη ‘νε χωρατέψω
Τσι Πανω Βρυσης το νερο
βγαινει απ’ το Σανταλι
και απου χει πονο στη καρδια
να πα να πιει να γιάνει.
Τσι Πάνω Βρύσης το νερό
Οποιος το πιει μαργώνει
Και οποιος περασει δυο φορες
Αγαπη θεμελιωνει
