έγραψαν…είπαν ..για το Μανόλη

Θέλω να συλλυπηθώ την οικογένεια του Μανόλη Μαργαρίτη για τον πρόωρο χαμό που αγαπητού Μανόλη. Ενός ανθρώπου και καλλιτέχνη που έδωσε τόσα πολλά στην Μελαμπιανή μουσική παράδοση δίπλα στον Χατζηδάκη, το Νικολή Κυριακάκη, και τόσους άλλους προγενέστερους Μελαμπιανούς καλλιτέχνες. Τα Μελαμπιανά σοκάκια και οι γειτονιές σίγουρα θα μιλάνε αιώνια για τους δημιουργούς αυτούς της  μοναδικής σε όλη την Κρήτη Μελαμπιανής καντάδας.

Ας είναι αιωνία η μνήμη σου Μανόλη.

Από τους Μελαμπιανούς της Μελβούρνης
Σωκράτης Τσουρδαλάκης

Έφυγε ένας «μερακλής»
Ορφάνεψε από προχθές η Μελαμπιανή παρέα. Έσβησε ο ήχος της λύρας που έδινε ψυχή στα γλέντΙα της. Ο Μανόλης Μαργαρίτηςο μεγάλος καλλιτέχνης, πέρασε στην αντίπερα όχθη σε ηληκία 74 χρόνων.
Ήταν φυσικό να επηρεαστεί και ο ίδιος από το πάθος των Μελαμπιανών για την παράδοση με την οποία γαλουχήθηκε.
Μεγαλώνοντας άρχισε να εκδηλώνει το ταλέντο του στη λύρα με την ενθάρρυνση των βετεράνων που εκτίμησαν τις επιδόσεις του και είχαν μάλιστα προβλέψει την εξέλιξή του.
Ο Μανόλης Μαργαρίτης ήταν το φαινόμενο λυράρη που καταξιώθηκεχωρίς να έχει παρουσιάσει ποτέ δικό του έργο.
Ήταν ένας μοναδικός εκτελεστής που έδινε φτερά σε κάθε παραδοσιακή κοινωνική εκδήλωση, πυροδοτώντας το κέφι.
Στην καθημερινότητά του ήταν επίσης ένα υπόδειγμα ανθρώπου, με τις ιδιαίτερες αρετές του Κρητικού, με συναισθηματικό πλούτο και απόλυτη αφοσίωση στους άγραφους νόμους της πρεπιάς και της αρχοντιάς.
Ήταν ένας άρχοντας ο αξέχαστος Μανόλης με απλόχερη πάντα προσφορά αγάπης στο περιβάλλον του.
Και κυρίως ήταν ένας καλός πατέρας. Απέκτησε έξι παιδιά για τα οποία ήταν και εξαιρετικά περήφανος. Τα ανέστησε όλα με τις παραδόσεις του τόπου και έλαβε πλούσιο καρπό του μόχθου του απολαμβάνοντας την προκοπή τους και την καταξίωσή τους στην κοινωνία….
Ο Μανόλης Μαργαρίτης προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες και στο σύλλογο Μελαμπιανών  ενώ ποτέ δεν αρνήθηκε την ανιδιοτελή συμμετοχή του σε εκδήλωση με κοινωφελή σκοπό προκειμένου να ευχαριστήσει τους γνωστούς και τους φίλους του.
Ήταν κυρίως κοντά στους νέους και με προθυμία τους  συμπαραστεκόταν όποτε μπορούσε κάτι να τους προσφέρει.
Από τις σπουδαίες στιγμές  της καριέρας του και η συνεργασία του με τον Ψαραντώνη
Η πορεία του στην παραδοσιακή μουσική έτυχε πολλών διακρίσεων από συλλόγους. Εκείνος όμως χαμηλών πάντα τόνων έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα στην ενασχόλησή του με τη μουσική αποφεύγοντας τα μέσα προβολής.
Η αναχώρησή του βύθισε στο πένθος τις Μέλαμπες αλλά και τους πολυπληθείς φίλους του στους οποίους είχε χαρίσει αξέχαστα γλέντια.
Ας είναι ελαφρό το χώμα που τον σκεπάζει. Η μνήμη του θα μένει πάντα φωτεινή όπως κάθε μεγάλου καλλιτέχνη που άφησε έντονα τα χνάρια του στο μουσικό στερέωμα της Κρήτης.

Δημοσίευμα απο την εφημερίδα ¨Ρεθυμνιώτικα Νέα¨

Καλό ταξίδι φίλε μας Μανώλη Μαργαρίτη …

 Τ’ αηδόνια της Ανατολής δεν γλυκοκελαηδούνε
ακούσανε πως πόθανες Μανώλη και πενθούνε.

 Εσώπασεν η λύρα σου έσπασε το δοξάρι
Μελαμπιανέ τραγουδιστή και μερακλή λυράρη.

 Μανώλη εκειά που βρίχνεσαι μην ξαφνιαστείς αν βρέχει
το δάκρυ μας εγίνηκε σαν ποταμός που τρέχει.

 Στσι Μέλαμπες συννέφιασε και μαύρισεν η πλάση
τέτοιο νεκρό πως γίνεται η γης να τον σκεπάσει.

 Ο ουρανός σκοτείνιασε κι ας είναι μεσημέρι
ο θάνατος σου στην καρδιά λεπίδι και μαχαίρι.

 Εγλέντισες τον το ντουνιά πολλές φορές αδέρφι
κι έκαμες γλέντι και χορό του καθενός το ντέρτι.

 Στον αδερφό σου πώς να πω, βάστα γερά Μιχάλη
που δέχεται τσι μαχαιριές τη μια πάνω στην άλλη;

 Κλαίνε δικοί και φίλοι σου γυναίκα και παιδιά σου
που τσι’ χες σαν το κόνισμα, Μανώλη στην καρδιά σου.

 Όσο φυσά ο άνεμος και σεί το κυπαρίσσι
εις τον ντουνιά η μνήμη σου δεν πρόκειται να σβήσει.

 Οι μαντινάδες αυτές εκφράζουν όλους τους καλούς και πολλούς φίλους σου που γλέντιζες χρόνια με τη γλυκόλαλη λύρα σου και με το τραγούδι σου. Δεν θα σε ξεχάσουν ποτέ. ..
Ρέθυμνο, 19-05-1 Ο Γ.Σηφάκης (Σιμισακογιώργης)