Με θρησκευτική κατάνυξη και με όλα τα παραδοσιακά έθιμα γιορτάσαμε και φέτος την Κοίμηση της Παναγίας στο χωριό μας.
Χρόνια Πολλά σε όλους και ξεχωριστά στη Μαρία, τη Δέσποινα, τον Παναγιώτη και Παναγιώτα !!
15η Αυγούστου στη γενέτειρα μου Μέλαμπες. Η κοίμηση της Θεοτόκου. Μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Αλήθεια ποιος δεν έχει επικαλεστεί τη βοήθεια της; Παναγία μου αναφωνούμε στις δύσκολες στιγμές λες και είναι δίπλα μας. Δεν υπάρχει χωριό χριστιανικό που να μην γιορτάζει τούτη τη μέρα. Σχήμα οξύμωρο βέβαια αφού γιορτάζομε το θάνατο της Παναγίας που κανονικά έπρεπε να κλαίμε. Τέλος πάντων είμαι ευτυχής που τη μέρα αυτή που γιορτάζει το χωριό μου βρέθηκα και συνεόρτασα με τα παιδιά μου με τα αδέλφια μου , με τους συγγενείς μου, με τους χωριανούς μου . Μετά την εκκλησία και τα –χρόνια πολλά- όλοι στα καφενεία του χωριού και αρχίζει το ρακοπότι . Όλοι κερνούν και κερνιούνται. Και εμείς μερικοί που δεν την αντέχομε, απλά τη μυριζόμαστε. Είναι λέει το γιατρικό του Κρητικού. Ίσως και να έχουν δίκιο γιατί οι Κρητικοί και οι Ικαριώτες φημίζονται για τη μακροζωία. Το απόγευμα αρχίζει η ξακουστή Μελαμπιανή Παρέα με τους νέους και τους γέρους κυριολεκτικά να κελαηδούν σαν τα αηδόνια του Παραδείσου. Η μια μαντινάδα διαδέχεται την άλλη. Άκουσα μια που μου έκανε εντύπωση. ‘‘Κάθε δεκαπενταύγουστο της Παναγιάς λογάται, ως κι ας γεράσει ο Θεός Αγίους δε φοβάται’’ Βεβαίως η Θεϊκή παντοδυναμία πάνω απ’όλα. Αρχικά στήθηκε ο χορός στην αυλή της εορτάζουσας εκκλησίας. Πρέπει να συνεορτάσει η Παναγία και ο Άγιος Χαραλάμπης με τους μερακλήδες Μελαμπιανούς. Και το βράδυ ο χορός συνεχίζεται στον πέργιαυλο του σχολείου όπου οι νέοι και οι νέες θα επιδείξουν τη χορευτική τους δεινότητα. Προσωπικά ευχαριστώ και συγχαίρω τον Πολιτιστικό Σύλλογο των Μελαμπιανών το ‘‘Σαντάλι’’ για τη ωραία διοργάνωση και την απλόχερη περιποίηση. Τους εύχομαι πάντα επιτυχίες. Το χωριό τους χρειάζεται. Όλους μας χρειάζεται γιατί είναι η Μητρίδα μας. Δείτε τη συνέχεια του πρώτου μέρους.
Δημοσιεύτηκε από Socrates Tsourdalakis στις Κυριακή, 18 Αυγούστου 2019
