Το Χωριό μας, οι Μέλαμπες

0
4586

 Καθήμενος σε ένα από τα καφενεία του  απολαμβάνει βόρεια μια ανεπανάληπτη θέα με τα πλούσια αιωνόβια λιόφυτα , που απλώνονται από το χωριό   στην κοιλάδα του ¨Πλατύ Ποταμού¨ και μέχρι τους πρόποδες τον Ψηλορείτη και του Κέντρους . Νότια  βρίσκεται η κατάφυτη από αμπέλια πλαγιά της Βουβάλας . Από την κορυφή της ,που έχει υψόμετρο 1000 μ., μπορεί να δει κανείς   ολόκληρο σχεδόν το  Λιβυκό Πέλαγος , τα νησιά Παξιμάδια , Γαύδος , και το μεγαλύτερο μέρος των 2 επαρχιών Αγ. Βασιλείου και Αμαρίου καθώς και ολόκληρη την πεδιάδα της Μεσσαράς . Αυτή ακριβώς τη θέα και το υγιεινό περιβάλλον αναζητώντας  συνεχώς και πολλοί  τουρίστες  περιπατητές  έρχονται στο χωριό και στη συνέχεια κατηφορίζουν με τα πόδια στην Αγ. Γαλήνη  άλλοι δε  προτιμούν να περπατήσουν ανάμεσα στα αμπέλια  στον  αγροτικό αυτοκινητόδρομο  και να φθάσουν στην κορυφή της Βουβάλας για να απολαύσουν το πανοραμικό θέαμα που περιγράψαμε παραπάνω.


  Λαϊκή αρχιτεκτονική των Μελάμπων

Η λαϊκή αρχιτεκτονική του χωριού με τα ατέλειωτα δαιδαλώδη στενά σοκάκια , τα απλά δυόροφα  σπίτια , με τις κλιματαριές στις βεράντες τους ,τις καμαρικές , που συνδέουν κάποια σπίτια μεταξύ τους , σε συνδυασμό με την καθαριότητα , που εύκολα διαπιστώνει ο περαστικός  διαμορφώνουν ένα ασυνήθιστο περιβάλλον κατάλληλο να τον ξεκουράσει . Στο κέντρο του χωριού θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τον καφέ  ,τη ρακί  η το αναψυκτικό του ,παρέα με τους κατοίκους του χωριού να συζητήσει μαζί τους  και να ακούσει τις χαρές και τις πίκρες τους  κυρίως δε  να διαπιστώσει την αγάπη τους για τον τόπο τους .

Οι 2 πηγές που υπάρχουν μέσα στο χωριό με τις κουτσουνάρες , που διατηρούν ,  τη γούρνα για το πότισμα των ζώων  και τις  άλλες ,  για το πλύσιμο των ρούχων στα παλιότερα χρόνια  , μαζί με την πέτρινη σκαλιστή διακόσμηση , που έχουν , προκαλούν  τον περαστικό όχι μόνο να περιεργαστεί , αλλά και να πιει το δροσερό νερό τους  , να βρέξει το πρόσωπο του ή τουλάχιστο τα χέρια του . Από τις  επιγραφές που έχουν στη μετώπη τους  πληροφορείται ο επισκέπτης , ότι τα έργα του εξωραϊσμού τους έγιναν από την Κοινότητα Μελάμπων τον Αύγουστο του 1877  για την Πάνω Βρύση και το Σεπτέμβριο του 1879 για την Κάτω Βρύση . Στον αύλειο χώρο της Κάτω Βρύσης μάλιστα υπάρχει  ο αιωνόβιος , πανύψηλος πλάτανος , που δάνεισε και  το όνομα του σ’όλη τη  γειτονιά  και μόνιμα προσφέρει την πλουσιοπάροχη σκιά και δροσιά  του . 

Σ’αυτό το απλό αλλά πανέμορφο χώρο  που δεσπόζει το   ασταμάτητο κελάρυσμα  του νερού και το συγχρονισμένο λές κελάηδημα των  σπουργιτών  που κατά  εκατοντάδες  πηγαινοέρχονται στα  κλαδιά του πλατάνου και των γύρω  δένδρων δημιουργείται περιβάλλον , που δύσκολα ο επισκέπτης αποχωρίζεται .   Εδώ  επίσης βρίσκεται και το γραφείο του  τοπικού Συμβουλίου,που μέχρι το 1998 λειτουργούσε το γραφείο της Κοινότητος , ως και το υπερυψωμένο δημοκρατικό βήμα με την επιγραφή «τις αγορεύειν βούλεται» που ο Βαγγέλης ο Ψιλάκης κατεσκεύασε  κατά την ανάπλαση του χώρου , για τους υποψηφίους  τοπικούς και εθνικούς  άρχοντες ,προκειμένου αυτοί να παρουσιάσουν το πρόγραμμα τους στο λαό και να κριθούν .

Οι  Εκκλησίες που υπάρχουν μέσα και έξω από το χωριό και που απλώνονται χρονικά από τα υστεροβυζαντινά χρόνια μέχρι τις μέρες μας δηλώνουν την μεγάλη ιστορία και το βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων του.  

 

 

 


ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ