Μελαμπιανές κυράδες, αρχόντισσες της σημερινής και προηγούμενης εποχής.
Ακρογωνιαίοι λίθοι της κοινωνίας του χωριού μας, που εκπροσωπώντας την, επιβεβαίωναν για πολλά πολλά χρόνια, τα ουσιώδη και ανεκτίμητα χαρακτηριστικά της: Ήθος, Καλοσύνη, Αλληλεγγύη, Φιλοξενία Αρχοντιά !
Ευχαριστούμε το Γιάννη και τη Μαρία που φρόντισαν να φτάσει στα χέρια μας η φωτογραφία και να τη μοιραστούμε μαζί και αναμένουμε και άλλες !
( Η φωτογραφία είναι από την προετοιμασία για το γάμο του Μιχάλη Γ Φασατάκη Σάββατο 26 Οκτωβρίου 1991)
Μετά την δημοσίευση του άρθρου η Μαρία Γ Κυριακάκη σχολίασε:
Εγώ λοιπόν είμαι μια απ’τους τυχερούς που μεγάλωσαν με αυτές τις γυναίκες…τις γυναίκες της πάνω ρούγας…!!
Δέκα χρόνια απ’τη ζωή μου θα έδινα για μόνο μια μέρα μαζί τους ξανά..!για να ζήσω μαζί τους λίγες στιγμές ακόμα…να τις πειράξω..να με πειράξουν όμως κι αυτές..!να ακούς τις μυρωδιές απ’τα ψητά τούς τις Κυριακές..και η χαρά μας να ανάψει η Αδαμενα τον ξυλοφουρνο και να μυρίζει οοοολη η γειτονιά αυτή την απίστευτη μυρωδιά…να μας φωνάζουν ελαστε και ΕΔΑ θα βάλουμε στο τηγάνι τιγανοπιτες..κι όταν λέμε τιγανοπιτες τότε…δεν εννοούμε όπως τώρα! χαχα
Και το τελείωμα της μέρας…μόλις έπεφτε λίγο ο ήλιος .. μια μια κατέβαινε στην πεζούλα μας…όλες εκεί!καααθε βράδυ…όλα τα βράδια του καλοκαιριού…!
Σαν τέτοιες μέρες τελείωναν οι μαζώξεις…με χίλια ζόρια..γιαγιά άντεεε θα βάλουμε ζακέτα!οοϊ μου λέγε μα δε θα ρθει κιαμιαα! χαχα
Ήταν πιο λίγες η αλήθεια…και για πιο λίγη ώρα…αλλά μας αρκούσε κι αυτό το λίγο!να ακούμε ξανά και ξανά τις ίδιες ιστορίες!!!
Μου λείπουν…σε όλους εμάς που άφησαν πίσω λείπουν…δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις στιγμές μαζί τους…!
Καλημέρα με τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις μουυυ!
